Szkoła Fechtunku Historycznego Maximus

MatronaMaximus

Ostatnimi czasy doszłam do wniosku, że należy przypomnieć co jest tak naprawdę ważne dla każdego, który określa się mianem "Rycerza".
Pamiętajmy o Regule Rycerskiej i starajmy się postępować zgodnie z jej zasadami.

MatronaMaximus

Reguła Rycerska

Stan rycerski zakonem wszystkiego rycerstwa jest, gdzie zakon ów jednaki jako i powołanie jego jedne źródła w wierze świętej mające.

W służbie stanu swojego rycerze braćmi są,
a braterstwo owe, siłę i dumę rodzące, źródłem czci honoru rycerskiego się stawa. Jakoż nie ma godniejszego stanu ludzkiego serca i ducha, któryby bardziej powołany był w płodności swojej: zacność rodzić, miłość ojczyzny krzepić i sumienność powołania swego sprawować.

Bo też wiadomym jest, iż człek dumny, honorem się kierujący, szacunku dla się potrzebuje i by na ten szacunek zasłużyć w życiu swojem wedle zasad reguły świętej rycerskiej podąża.

Przeto winien rycerz pamiętać kim jest i zważać na to co jego stan oznacza, pomnieć, że komu więcej poruczono od tego więcej wymagać będą.

Pragnąc tedy by czystość ducha i godność, po wsze czasy, w stanie naszym rycerskim pozostawały, świętą Regułę Rycerską niniejszym spisujemy.

Trzy są rycerza przymioty święte:

- Czystość w miłości i prawdzie,
- Cześć rycerska moc uczynku rodząca,
- Sprawność orężna, ku obronie słabych i przestrodze niesprawiedliwych.

O sposobach czynienia, by prawym rycerzem zostać:

O żywocie:

- Człeka wszelakiego szanować,
- Miłość w sercu nosić,
- Prawdę sercem i usty wyznawać,
- Dobra i prawości przed złem i niesprawiedliwością bronić,
- Słowu danemu wiernym być,
- Zapalczywości nie mieć, gniewu nierozważnym uczynkiem nie wykonywać,
- Zważać na dumę rycerską by pychą nie została splamiona,
- Nigdy, jako żyw, pleców swoich wrogowi nie ukazywać;

O służbie:

- Ducha swego i ciało doskonalić, w wierności powołaniu swemu pozostawać,
- Ciało swe w sprawności trzymać, być zawsze do broni gotowym,
- Majątek swój pomnażać i w należytym porządku trzymać, by godnie w pole wystąpić, gdy zajdzie potrzeba,
- W miłosierdziu swoim hojnym być, w złej przygodzie uczynkiem i majątkiem wspomagać;

O porządku:

- Sprzeczek nie miłować,
- Ze skłóconymi pojednać się przed słońca zachodem,
- Rozkazaniu starszego we wszystkim być posłusznym,
- Oczu nie zamykać na grzechy występnych braci, lecz ku ich naprawie podążać,
- Nie być winu ponad miarę oddanym, umysł w trzeźwości trzymać,
- Do przyzwoitości się wdrażać, słów Złego w zwyczaju nie naśladować,
- Oręża pochopnie nie dobywać, w stanie gotowości utrzymywać.